"DLA
WSZYSTKICH, KTÓRZY PRAGNĄ WALCZYĆ Z TRAGEDIĄ RELIGII"
02.07.07
GŁÓWNE
DZIAŁY
Czy
faktycznie sądzicie, że to wszystko naprawdę rozpoczęło
się od świetoszkowatego żydowskiego cudotwórcy,
spacerującego w Palestynie w I wieku n.e.? Przygotujcie
się na oświecenie.
Uczeni wiedzą o tym wszystkim
od
ponad 200 lat, alekapłaństwo jest wysoce dochodowym
biznesem i finansuje przemysł
oszustwa, aby gra mogła
się dalej toczyć. „Jezus
jest lepiej udokumentowanym od jakiejkolwiek innej że
starożytnych postaci” ? Nie
wierzcie ani w słowo z tego. W odróżnieniu
od mitycznego Jezusa, prawdziwa postac historyczna, jak
np. Juliusz Cezar posiada
mnóstwo wzajemnie potwierdzającej
się ewidencji.
Ciągle myślicie, że jakiegoś rodzaju
święty człowiek kryje się poza tą legendą? Lepiej to
sprawdzić:
Jest intuicyjnie zadowalającą rzeczą
myśleć, że ktos rzeczywisty był poza tą górującą legendą. Jednak podobnie, jak
w religiach Horusa czy Mitry, ludzkie życie
nie było ani koniecznym, ani pomocnym. Nic w chrześcijańskiej wieści
nie było oryginalne. Braterska miłość i współczucie
nauczane było przez Stoików od wieków. Chrześcijańska
wiara była zwulgaryzowanym pogaństwem, dostosowanym
do tematyki żydowskich proroków, zdeprecjonowanym przez
religijną nietolerancję. Wczesne
sekty chrześcijańskie atakowały się nawzajem z podobną energią, jak atakowały
one pogan. Palestyna z I wieku n.e. miała pod dostatkiem
rabinów, radykałów i buntowników.
Ale ‘życie’ skonstruowane z mistycznych fantazji,
masy zapożyczonych cytatów, skopiowanych elementów
opowieści i korpusu spekulacji, służących własnej sprawie,
nie stanowi historycznej rzeczywistości. Ostateczna klęska
wojowniczego nacjonalizmu żydowskiego oraz wymazanie królestwa
Żydów, dało poczatkującym kościołom chrześcijańskim
ostateczną dźwignię, która była dla nich niezbędna.
Bliższe spojrzenie na to gładkie
zapewnienie, że historia Jezusa “ wystartowała szybko
i szybko się rozprzestrzeniła”.
Nigdy nie istniał jedynie jeden
gatunek chrześcijaństwa. Ze
środowiska religijności, które zaraziło rzymski świat,
wynurzyły się tuziny współzawodniczących
i sprzecznych z sobą kultów wokół tematyki Jezusa/Boga
Słońca i misteriów. Pierwsi wyznawcy Jezusa utrzymywali,
że był on eterycznym
duchem, podobnie
jak inni bogowie nieba i słońca. Jedynie później osiagnął
on ludzką śmierć , ludzkie życie i ostatecznie – ludzkie
narodziny. Złożony
charakter ‘Jezusa Chrystusa’ – boga,
człowieka, króla, stolarza, zdobywcy, pokoj czyniącego, dyspensatora
sprawiedliwości, adwokata miłości – został poskładany
w jedną całość dla wypróbowania i zjednoczenia podzielonego
i frakcyjnego, religijnego ruchu mesjanistycznego. W
połowie II wieku n.e. żydowskie naleciałości wiary zostały
wyczyszczone, ale apologeci mieli mało do powiedzenia
na temat ludzkiego Jezusa. Pocieszyli się odnotowywaniem
podobieństw pomiędzy swoimi ideami a pogańską mitologią.
Chrześcijanie pozostawali mniejszością nawet długo po
okresie, kiedy to
jedna szczególna ich frakcja uformowała polityczny
alians z państwem rzymskim. Ortodoksyjne wyznanie pozostawało
niepopularne przez wieki i prześladowania stały się niezbędne,
aby było ono w stanie narzucić swą wolę siłą.
Wiele prądów zasila mit Jezusa, jak
strumienie i dopływy zbiegające się dla uformowania większej
rzeki.
Poprzez wieki, chrześcijański
bóg-człowiek był tworzony i
ponownie odtwarzany. Egipt
zapewnił wiele z tematyki i wiele ze szczegółów. Od
czasów Ptolemeuszy Aleksandria była starożytnym kotłem
religijnych fuzji. Tutaj to helenizowany
judaizm zabarwił
swymi wpływami wczesnych chrześcijan. Z Egiptu – katolicyzm
skopiował swoje rytuały i ceremonie,
włączając relikwie, demonologię i monastycyzm. Patriarchowie
Aleksandrii napisali wiele z katolickiej teologii i to prawdopodobnie
w Aleksandrii doniosły i szczegółowy wpływ buddyzmu
odbił swe piętno na nowym wyznaniu. Z Persji również
nadszedł Bóg Zbawiciel i pojęcie inkarnacji, mitrajski
przebieraniec dla chrześcijaństwa tryumfującego w Rzymie,
ale fatalnie osłabionego przez wyłączenie z obrządku
kobiet. W samej Judei nienawiść dla rzymskich okupantów
zrodziła gatunek apokaliptycznych
klątw, wyczekujących
końca świata.
Wiele z mitologii chrześcijańskiej jest
odgrzewaniem starszych i nawet jeszcze bardziej przejrzystych
fabrykacji – judaizmu
Izraelici nie przybyli z Egiptu – namacalny
mit – ale
wyrośli spośród lokalnej ludności. Nie istniało żadne
starożytne „imperium żydowskie”: Żydowscy kapłani wzięli
swe inspiracje z imperium Asyrii
i „judaizm” był reakcją
na utratę północnej części królestwa oraz instruktywny
okres spędzony w Babilonie. Jerozolima w X w. p.n.e. była
zaledwie wioską, składającą się z chat i zamieszkałych
jaskiń. Królowie jak Dawid i Salomon są charakterami
czysto mitycznymi – bohaterami wojowników/kapłanów, wynalezionymi
w VI wieku p.n.e. Herod Wielki
był rzeczywistym królem
– ale nie urządzał on żadnej rzezi niewiniątek. Był
on bystrym i pełnym sukcesów władcą. Zwolennicy
Heroda i żydowska elita zostali romanizowani, ale to
religijni fanatycy przewodzili zbrojnemu ruchowi oporu,
który dla nich zakończyl się katastrofami za Tytusa,
Trajana i Hadriana. W następstwie tego, kolaboracyjna
rewizja judaizmu, przypisywana później 13-temu
apostołowi „Pawłowi” o rzekomo nienagannych faryzejskich
listach uwierzytelniających, współzawodniczyła zawzięcie
ze zrekonstytuowanym rabinicznym
judaizmem, łączacym
pobożność z merkantylnym sukcesem.
Raporty
naocznych świadków?
Ludzka pomysłowość i przebiegłość jest porównywalna
z monumentalną łatwowiernością i pobożnymi życzeniami
ludzkości.
Istnieje faktycznie około 200 ewangelii, listów i innych
ksiąg, dotyczących życia Jezusa Chrystusa. Pisywanie
takiego materiału było popularną formą literacką, szczególnie
w II wieku n.e. Pobożne fantazje współzawodniczyły z
grecką fikcją romantyczną. Względy polityczne pod koniec
II wieku doprowadziły do wyboru jedynie czterech aprobowanych
ewangelii i odrzucenia innych. Po trzech wiekach kłótni,
inne 23 księgi zostały zaakceptowane przez kościół, jako
bosko inspirowane. Reszta została uznana za ‘pobożne
oszustwo’. A tak naprawdę, to wszystkie one należą do
gatunku literackiej FIKCJI.
Czy chrześcijanie byliby zdolni do kłamstwa? Powiedzieli
to zreszta sami – kłamią dla Boga! A świadectwa nie-chrześcijan?
– spod autentycznego pióra
kłamliwych chrześcijańskich skrybów! Czy wcześni chrześcijanie byliby skłonni umierać
za kłamstwo? Rozważcie ewidencję co do tych rzekomych
„prześladowań”: Święta Matka Kościół zmyśliła swe heroiczne początki.
Śmiać się,
czy płakać? Sprzedawca świń, który stał się świętym
patronem Anglii – fabrykacja „świętego
Jakuba”. Osłonięty
oszustwem – ostatni
śmiech Leonarda da Vinci. Jak świętokradczy
‘czarownik’ przechytrzył kapłanów! Zadeklarowana imitacja
– oficjalne! “Ossuarium
Jakuba”. Jak izraelski przedsiębiorca
przechytrzył ‘ekspertów’. Z licznymi autorami poza oryginalną
opowieścią ewangeliczną, nie dziwi nas, że postać Jezusa
jest bałaganem sprzeczności. A
jednak sama
historia jest
tak cienko zarysowana,
że wynajdywanie alternatywnych
zakończeń i teorii konspiracyjnych jest kwitnącym przemysłem.
Organizacja kościelna, autorytet
i członkostwo, wyprzedzają raczej, niż idą w ślad za
usprawiedliwiającą doktryną. Jako, że organizacja i
jej potrzeby zmieniały się, tak też i „Testament Boga”
dostosowywany był odpowiednio.
Tryumfujące chrześcijaństwo było
czynnikiem aktywnym w zniszczeniu wiedzy i dostępu do
nauki. Ignorancka i zubożała ludność
była łatwiej podporządkowywana
Książętom Kościoła. „Marek” –
przynoszący niebiańskiego super-Żyda na ziemię – zmieniający
Mesjasza z przyszłej nadziei na „historyczną przeszłość”.
Kopiowanie współzawodnictwa – mityczna „Dziewica
Maryja”; Westa, Diana, Artemida,
Izyda – pogański świat wiedział wszystko o dziewicach
zachodzących w ciąże za przyczyną jurnych bogów.
Kościół
Rzymski podkreśla swój autorytet – mityczny „Św.
Piotr”.
Jak ambitni biskupi w Rzymie przedstawili roszczenia
do palestyńskiej fantazji. „Mateusz”
– ewangelia dla
mesjanistycznych Żydów, dodająca „królewską genealogię”
i „wypełnienie proroctw”. “Łukasz” –
ewangelia dla łatwowiernych pogan. Adresowana
do galerii. Rozgrzeszająca Rzym i upiększąjaca
sceny “narodzin” i “śmierci”. “Brat
Jakub” – radykalny
Żyd, przerobiony na bogobojnego chrześcijańskiego
męczennika. Rzucając nieco światła na rzekomego
brata w rzekomym ossuarium. „Jan”
– ewangelia dla uciszenia gnostyków z połowy
II wieku n.e.: Katolicka eklezja pisze replikę
dla rywalizującego kościoła Walentynusa.
Od religijnego policjanta do wielkiej
postaci Kościoła, od pogromcy bestii w Efezie do ścięcia
w Rzymie, historia Pawła ma więcej dziur, niż ser szwajcarski.
Detaliczne studium wielkiego misjonarza, o którym się
powiada, że „założył chrześcijaństwo”.
Przecinający drogi, chrześcijański misjonarz i apostoł,
św. Paweł nie pojawia się nigdzie w świeckich historiach
swojego wieku. Jak na ironię, chociaż rzekomo obecny
w Jerozolimie we właściwym czasie, nie może on być świadkiem
istnienia historycznego Jezusa. Ale czy sam
Paweł był autentyczną historyczną postacią? Kiedy oglądana poprzez
różowe okulary chrześcijańskiej wiary, pierwsza
podróż Pawła jest tak samo bajkowa, jak pierwsza podróż Sindbada. Późniejsze
podróże Pawła, włączając rzekome przeniesienie
apostoła do Rzymu, są podobnie nieprawdziwe. Charakteryzowane
przez niedorzeczności, sprzeczności i absurdy, są one
spreparowaną fantazją. Listy
Pawła, którym daleko do
bycia oryginałami, miały swój początek w gorzkich walkach
doktrynalnych II wieku – w czasie, kiedy to „pseudoepigrafa”
i sfałszowane pisma apostolskie
były bronią w wojnie
pomiędzy różnymi odłamami „chrześcijan”.
Zaaranżowany przez ambitny chrześcijański
kler, rak przesądu, strachu i brutalności narzucony
został całej Europie.
Kościół Katolicki -
kiedy to wyczekiwał jeszcze na swój moment w skrzydłach
pogańskiego Rzymu - był już naznaczony korupcją,
gwałtem i skandalami na tle seksualnym. Fanatycy Chrystusa
dowiedli swej użyteczności ambitnemu księciu, który ustanowił za swoj cel absolutną
i niepodzielną władzę;Kościół
wywłaszczał zasoby – zarówno ludzkie, jak i materialne – które byłyby w
stanie obronić rzymską cywilizację. Podczas gdy bezużyteczna
armia kleryków żyła na koszt państwa, zubożone legiony
zdegenerowały się do stanu chłopskiej milicji. Gdy już
raz szczególny odcień chrześcijaństwa – hierarchicznego
i autorytarnego – stał się zespolony
z państwem rzymskim, stał się on też siłą brutalnej represji. Rzymsko-helleńska
kultura została transformowana przez „Ojców Kościoła”
poprzez bigoterię, antysemityzm,
cenzurę i nietolerancję. Ta tzw, ‘ortodoksja’ uciskała
i prześladowała swoją ‘heretycką’ opozycję. Barbarzyńskie
plemiona, które napadły osłabione Imperium Rzymskie,
były w większości chrystianizowane; Siły, które się im
przeciwstawiały, były siłami pogańskimi.
Chrześcijańskie niebo mogło być próżną
fantazją, ale chrześcijańskie piekło było wystarczająco
realne.
Kapłański „zbawienny szantaż” wymagał
kryminalizacji całej ludzkości przy pomocy doktryny Grzechu. W świecie rządzonym
przez klerykalnych gangsterów, prawo Świętej Matki Kościoła
wymuszane było sadyzmem i torturami.
Przez ponad tysiąc
lat chrystusowe zbiry narzucały ten okrutny barbaryzm każdej
społeczności, jaką napotykały po drodze. Prawo zostało
zastąpione Boskim Prawem, metody naukowe uległy kryminalizacji
a starożytna wiedza medyczna zaginęła na
całe tysiąclecie.
Kobiety, które miały szczęście zostać domowymi niewolnicami,
mogły się znaleźć w przymusowym celibacie, małżeństwie
bez radości, albo być spalone, jako wiedźmy. Smażenie
heretyków stało się popularną rozrywką i religijnym obowiązkiem
Naświetlając
przerażającą historię ponurego
kultu, który
zniszczył starożytny świat
Podniesiony do statusu religii państwowej Kościół
chrześcijański przewodził zniszczeniu cywilizacji.
W miarę jak mijały wieki, religijny barbaryzm stawał
się coraz to bardziej zajadły.
Posiadając żydowskiego ojca (surowego
patriarchę) i chrześcijańską matkę ( obsesja winy i
nieba) - nie ma się co dziwić, że islam ukształtował
się co nieco na tatarską modłę.
Wczesne
cywilizacje powstały w wielu częściach Arabii
na długo przed judaizmem, chrześcijaństwem lub islamem.
Islam wyrósł w formie adaptacji starych idei a nie jako
coś nowego. A jednak na początku - dalecy od narzucania
surowej teokracji - wcześni
kalifowie byli tolerancyjni, a nawet uprzejmi. Pomimo
wzajemnej wrogości pokrewnych monoteizmów, islam
zaakceptował znaczną część judeo-chrześcijańskiej
teologii i adoptował wiele z jej praktyk. W dobie swego
rozkwitu, od Atlantyku do Azji Środkowej, islam
był propagatorem nauki i subtelnych manier. Europejskie odrodzenie zawdzięcza
wiele cywilizacji islamskiej. Zwalczane na równi przez
Wschód i Zachod, oświecenie poniosło klęskę i zatryumfowała
teologia.
Niech nas Niebo wspomaga. Najbogatszy
i najpotężniejszy naród w historii charakteryzuje psychotyczne
zaślepienie Jezusem Panem!
Chrześcijańscy rycerze przynieśli
z sobą dzikość i rasizm całemu nowemu światu. Kiedy
łagodny Jezus przybył do brytyjskich
kolonii w Ameryce Północnej, mieszana załoga przedsiębiorczych kapitalistów,
kryminalistów i faryzejskich fanatyków ustabilizowała
swoją niepewną egzystencję. Ale
ukradzione ziemie, obrabiane niewolniczą pracą, kultywujące
narkotyczne plony, nie były w stanie nie wzbogacić kolonialnej
elity. Jezus był tam obecny, kiedy Republika Amerykańska
budowała fundamenty swej ekonomii
na niewolnictwie i został przepakowany na wygodny rodzaj
chrześcijaństwa, odpowiadający marzeniom o wielkim osobistym bogactwie.
W dzisiejszych czasach banda oszustów
i przekupniów,
egotystów-kobieciarzy i niebezpiecznych megalomaniaków
- organizuje ekstrawaganzy Jezusowej gorączki. Alarmującą
rzeczą jest fakt, że posiadają
oni znaczne wpływy polityczne
i agendę dla Armageddonu.
Wyrosłe na światową
potęgę, bez precedensu, czy to w sferze bogactwa,
czy militarnego potencjału, USA dąży do przerobienia
świata na swój własny obraz i podobieństwo. Dynastia
Bush’ów, zachęcana przez chrześcijańską prawicę –
z Izraelem jako sprzymierzeńcem, wyruszyła na misję.
Niech nas Bóg wspomaga
Dla
ludzkości, koszt piętnastu wieków chrześcijanskiej dzikości
– setek milionów brutalizowanych i okaleczonych żywotów, poświeconych
wojnom, torturom, pogromom, paleniu na stosach, zarazie i dżumie
– jest niemożliwy do skalkulowania
Chrześcijaństwo
jest najgorszą katastrofą w historii ludzkości.